ลูกรัก...
จงเป็นดั่งดวงอาทิตย์ ที่ส่องสว่างโลก
แต่อย่าเป็นหิ่งห้อย
ที่ให้แสงสว่างได้แม้แค่ตนเองก็ริบหรี่
โลกให้โอกาสเราเกิดมาเป็นมนุษย์
มีตา หู จมูก ลิ้น กายใจ
มาให้สัมผัสโลก
ได้เห็น
ได้ยิน ได้กลิ่น
ได้สัมผัส
ได้รัก ได้จดจำ
เพื่อ...
ได้รัก ได้สร้างฝัน
ได้สร้างสิ่งที่ตนเองอยากทำตามศักยภาพแห่งตน
จงตอบแทน บุญคุณและโอกาสที่ยิ่งใหญ่นี้
ที่โลกให้กับเรา
และ
โลกเองก็ยุติธรรมเสมอ
ที่ให้เวลา คนละไม่ถึง100 ปี เท่าเทียมกันหมด
บ้ามั้ย?
ที่พยายามดับอายตนะ
สิ่งที่ธรรมชาติจัดมาอย่างสมบูรณ์นี้
เพื่อหนีโลก
เราไม่ต้องดับ เราไม่ต้องหนี เราไม่ต้องปฎิเสธ
หรือหลงไหล
หากแต่ใช้
"ปัญญา"
ในการดำรงอยู่ได้ อย่างเป็นสุข
และเท่าทันในทุกเกมส์ชีวิต
ที่ไม่เบียดเบียน สร้างความเดือดร้อนทั้งตนและผู้อื่น
กายใจนี้
มันเป็นของธรรมชาติที่มันต้องเสื่อมและดับแน่ๆ
ตามเงื่อนไขของกฎอนิจจัง
เวลาที่มีไม่ถึง100 ปีนั้น
แทนจะสัมผัสโลกทุกด้าน ยอมรับธรรมชาติในทุกสิ่ง
จารจำมิตรภาพและความสวยงาม
และ
ตอบแทนโลกด้วยการสร้างคุณประโยชน์
ไว้ในกล่องความทรงจำน้อยนิด
ที่จำกัดเวลาของเราและคนอื่นๆ
กลับพยายามหนีโลก ทิ้งโลกกัน
ทั้งๆ ที่ ถึงเราไม่หนีโลก
ธรรมชาติก็ไม่ให้เราอยู่นานหรอก
เพราะต้องจัดสรร
ให้ชีวิตอื่น คนอื่น ดวงจิตอื่น ได้อุบัติมาชื่นชมโลก
ผลัดเปลี่ยนแทนเราเสมอ
ทุกนาที....
มันมีความหมายยิ่งนัก
ดังนั้น...เช้านี้
อาม่าขอให้พรลูกๆ ทุกคน
ตื่นมารับอรุณด้วยจิตผ่องใส ทำงาน
ทำหน้าที่ไปอย่างเป็นสุข มีสติ มีความเบิกบาน
ที่จะเก็บเกี่ยวเวลา ทุกๆนาที
ให้มีประโยชน์ตน ประโยชน์ผู้อื่น อย่างงดงาม
จงใช้ชิวิตให้คุ้มค่า
ที่โลกให้โอกาสและเวลากับเรานะลูก
เช้านี้แจ่มใส
ให้..ธรรมะ เบาเบา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น