เท่าทันสมมุติ แต่ไม่ทิ้งสมมุติ

ธรรมเก่ามาเล่าใหม่

โพสต์ธรรมนี้มาเกือบ 2 ปีแล้ว 

ตั้งแต่ 10 กพ 2514 

วันนี้ ขอทบทวนธรรมกับลูกๆใหม่ค่ะ

สมมุติว่ามีดินน้ำมันก้อนใหญ่ 

ใหญ่เท่าจักรวาลเลย 

แล้วแตกเป็นก้อนเล็กๆออกมา

มีคนเอาก้อนเล็กๆนั้นไป

ปั้น เป็นควาย แมว หมา 

เสร็จแล้ว ขยำทิ้ง ปั้นใหม่

ปั้นเป็นภูเขา 

เสร็จแล้ว ขยำทิ้ง ปั้นใหม่

ปั้นแล้วเป็น ผู้หญิง ผู้ชาย 

เสร็จแล้ว ขยำทิ้งปั้นใหม่

ปั้นเป็นพระพุทธรูป 

เสร็จแล้ว ขยำทิ้งปั้นใหม่ 

ไปเรื่อยๆๆๆๆๆ

สรุปแล้ว 

ดินน้ำมัน เป็นควาย เป็นภูเขา เป็นพระพุทธรูปไหม??

ไม่เลย.......

ดินน้ำมันก็ยังเป็นดินน้ำมัน อยู่อย่างนั้น 

ไม่ได้เป็นอะไรเลย

ดังนั้น 

ความเป็นเรา เขา สัตว์ บุคคล  

หรือ แม้ อรหันต์ โพธิสัตว์ อริยะ ปุถุชน

จะวิจิตร พิสดารสักแค่ไหน

ก็เป็นแค่ความลวง จากการปั้น 

คือการปรุงแต่งแห่งตน

(จิตตสังขาร)

นิพพานธาตุ 

(ความว่าง )

มันก็คือดินน้ำมัน มันเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว

ฉะนั้น

อย่าหลงว่า เป็นนั่น เป็นนี่!!!

ถ้าเราไม่หลงเป็นสิ่งที่ถูกปั้นเสียเอง

เราก็บริสุทธิ์โดยธรรมชาติอยู่แล้ว

อาม่า#พระเชนเรซิก#

เพียงแค่

"รู้"

เท่าทันสมมุติ แต่ไม่ทิ้งสมมุติ

ทำหน้าที่ให้ถูกต้องตามเหตุปัจจัย

เป็นแม่ ทำหน้าที่แม่

เป็นเจ้านาย ลูกน้อง อะไรๆ 

ก็ทำหน้าที่ไปตามปัจจัยธรรมชาติ 

ที่ปรุงแต่งให้เราเป็น