เราจะกล่าวความจริงต่อท่านให้ชัดขึ้นว่า
สภาวะจิตสงบระงับ
ขณะกำลังเจริญสมาธิภาวนาอยู่นั้น
มันยังมิใช่สภาวะธรรมขั้นปรมัตถ์หรอก
เนื่องจากมันยังยกระดับ
ขึ้นไปไม่ถึงนัยแห่งคำว่า "ว่าง"
เพราะสภาวะจิตสงบ
กับจิตว่างที่เป็นสภาวะธรรม
ระดับสุญญตาขั้นปรมัตถ์นั้น
มันสูงกว่ากันเยอะอยู่
จิตสงบเป็นเพียงบันใดขั้นต้นสู่จิตว่าง
จิตสงบเกิดจากการควบคุมกำกับไว้
ถ้าปล่อยวางให้จิตเป็นอิสระเมื่อใด
ก็จะกลับมาฟุ้งซ่านซุกซนเหมือนลิงอีก
นี่แสดงว่าจิตสงบน่ะ
มันเป็นแค่เพียง "อาการ"
ในปัจจุบันขณะเท่านั้น
ส่วนสภาวะจิตว่างนั้น
มันเป็นระดับ "คุณสมบัติของจิต" ไปแล้ว
โดยท่านต้องฝึกกระทำผ่าน
"มหาสติ"
ให้ถึงขั้นรับรู้แล้วไม่รับเอา
เมื่อถูกยั่วยุเย้ายวนทั้งจากจิตตนเอง
หรื่อจากสิ่งเร้าภายนอกใดๆได้อย่างนิ่งสงบ
โดยไม่ต้องกดระงับจิตไว้ในทุกวินาที
นี่แหละ....
สุญญตาแท้จริงล่ะท่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น