ยิ้ม..โดยไม่มีผู้ยิ้ม
พุทธธรรมจักส่องแสง
เมื่อทำลายเปลือกหุ้ม
คือถอนความยึดถือออกเสียได้
(ถอดถอนทวิภาวะ หรือธรรมคู่)
เมื่อถอนความยึดถือแล้ว
รูป-เสียง-นาม อันเดียวกัน กลับให้ผลไปอีกอย่าง
คือแสดงความจริง ที่ทำให้ไม่ก่อ
ความรัก-เกลียด-โศก อีกต่อไป
เมื่อลอกความยึดถือได้
แสงแห่งพุทธธรรมได้เข้าถึงตัวลูกแล้ว
ลูกจะได้เข้าถึงสิ่งที่พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนแล้ว
ต่อจากนั้น
โลกทั้งหมดจะอยู่ในความควบคุมของลูก
ไม่มีอะไรเป็นปัญหาให้ยุ่งยาก
ก็..เมื่อความเป็นใดๆไม่มี
ไม่มีบรรพชิต ไม่มีฆราวาส
ไม่มีหญิง-ชาย ไม่มีเด็ก-ผู้ใหญ่
ไม่มีรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส
ไม่มีโลกนี้ - โลกไหน
ไม่มีอะไรเป็นอะไรโดยประการทั้งปวง
ไม่มีอะไรก่อความสงบ-ไม่สงบได้อีก
คงปรากฏแจ้ง แต่ "สิ่ง"สิ่งนั้น
ซึ่งเป็นสิ่งไม่ผันแปร ไม่มี การเกิด แก่ เจ็บ ตาย
เมื่อใด ที่ "ทุกสรรพสิ่ง"
เป็นแค่กระแสปรุงแต่งแห่งธรรมชาติตามเหตุตามปัจจัย
ก็จะไม่มีความเป็นเราเข้าไปหยิบฉวย กอดรัด
เมื่อนั้นก็จะมีแต่การยิ้ม...โดยไม่ต้องมีตัวผู้ยิ้ม อีกต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น