ข้าคือผู้ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก
และแสงสว่างแห่งความเมตตากรุณา
ข้าคือผู้ที่เป็นหนึ่งเดียวกับความมั่งคั่ง
และความอุดมสมบูรณ์อันไร้ขีดจำกัด
ของจักรวาลแห่งนี้
ข้าขอรองรับความทุกข์ระทมทั้งมวลของสรรพชีวิต
ข้าขอส่งมอบความรักอันไม่มีประมาณจากบารมี
และการบำเพ็ญของข้าไปโอบอุ้มคุ้มครองทุกสรรพชีวิต
ข้าจะไม่มา ไม่ไป ไม่ผ่องแผ้ว ไม่หมองมัว
ด้วยความเป็นนิรันดร์แห่งพระโพธิญาน
และนามของข้าคือ..."พระเชนเรซิก"
เส้นทางนี้จะมีแต่คำว่าให้เท่านั้น
คำว่าประกาศพรหมจรรย์นั้น
มิใช่มีลาภ สักการะ ชื่อเสียงเป็นอานิสงค์
มิใช่มีความสมบูรณ์ของศีลเป็นอานิสงค์
มิใช่มีความสมบูรณ์ของสมาธิเป็นอานิสงค์
มิใช่มีญานทัศนะอันวิจิตรเป็นอานิสงค์
หากแต่มี
"ความหลุดพ้นทางใจ"
อันไม่กลับมากำเริบอีก
ศีลอันเอกอุ
สมาธิอันเอกอุ
ญานทัศนะอันเอกอุ
ก็ยังข้ามพ้นผ่านตัวตนของตนเองไม่ได้
นิพพานคือความว่าง
แต่มิใช่พุทธะที่ว่างอย่างก้อนหิน
นิพพานท่ามกลางการโปรดเวไนยในสังสารวัฏ
นั้นแหละลูกคือ
"ที่สุดแห่งพรหมจรรย์"
การมีวาสนา ต่อเวไนยในโลกธาตุ
มิใช่ผู้ใดจะทำได้ทุกคน หากไร้บารมีแห่งโพธิจิต
จงเคารพพระพุทธเจ้าทุกพระองค์
ด้วยคิดว่าทุกพระองค์มีพระคุณเสมอเท่ากันหมด
จงหมุนธรรมจักรด้วยการปฎิบัติสัมมาธรรม
ที่ตน เพื่อเผยแพร่เข้าสู่ใจผู้อื่น
จงกระทำตนเองให้มีกุศล
สอนผู้อื่นให้ทำกุศล
โมทนากับผู้ทำกุศล
สรรญเสริญในกุศลทั้งปวง
และประกาศพรหมจรรย์
เพื่อฉุดนำลูกหลานกลับบ้านของเรา
บ้านที่เป็นแสงสว่างอันไม่มีประมาณ
พระโพธิญาน
คือแสงสว่างแห่งรักอันเป็นอนันตกาล
โอม มณี ปัทเม ฮุม
#อาม่า#พระเชนเรซิก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น