การปฎิบัติธรรม

การปฎิบัติธรรมทั้งหมด ล้วนเป็นไปเพื่อข้ามผ่านตัวตน หรือตัวกู ของกู ซึ่งแบ่งได้3ระดับดังนี้

1.ชั้นต้น คือปฏิบัติ เพื่อให้มีตัวกูของกูที่ดี สมมุติกันว่า ฝ่ายดี ฝ่ายบุญ ฝ่ายกุศล

2.ชั้นกลาง คือการปฏิบัติที่ทำให้ตัวกูของกู ลดน้อยลงเรื่อยๆ

3.ชั้นสูงสุด คือการปฏิบัติให้หมดตัวกูโดยสิ้นเชิง

ดังพระพุทธองค์ ที่สอนให้มีสติกับเนื้อกับตัว ไม่ไหลไปกับ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ

เมื่อได้เห็นรูป ฟังเสียง ได้กลิ่น ลิ้มรส สัมผัส

ก็อย่าไปให้ค่า หลงยึดมั่น สิ่งใดสิ่งหนึ่ง จนมีความเป็นตัวของมันเอง หรือตัวของเราขึ้นมา

#จิตที่สงบเย็นเป็นเช่นนี้ได้ทุกโอกาส#เรียกว่าการปฎิบัติประจำที่แท้จริง

จึงขอยกพุทธดำรัส ขึ้นมาอ้างอิง

เมื่อเห็นก็สักแต่ว่าเห็น
เมื่อได้ยินก็สักแต่ว่าได้ยิน
เมื่อได้กลิ่นก็สักแต่ว่าได้กลิ่น

เมื่อซึมซับสัมผัสหรือครุ่นคิดคำนึง
ใครที่ทำสักแต่ว่า..โดยไม่มีการปรุงแต่ง

ผลก็คือพญามาร(กิเลส)
จะไม่เห็นและหาเขาไม่พบ
พุทธดำรัส