โอ้...องค์อวโลกิเตศวรมหาสัตว์มหาโพธิสัตว์
ตราบใดที่เอกภพยังดำรงอยู่
ตราบใดที่สรรพสัตว์ยังร่ำไห้ในสงสาร
ขอให้ข้าพเจ้า ยังดำรงอยู่ ใ
นลักษณะที่นอกเหนือการเกิด-ดับทั้งปวง
ไม่ใช่ร่างทรง ไม่ใช่ทางผ่าน
แต่เป็นเนื้อหาเดียวกัน
ด้วยพระองค์ท่าน มาจาก มหาสุญญตา
นอกเหนือการไป การมา
และการมีอยู่ ไม่มีอยู่
ดังนั้น...ผู้จะเป็นหนึ่งเดียวกับอานุภาพ
ต้องตายแล้วเท่านั้น
คือตายจาก ความ"เป็น อยู่ คือ"ทั้งหมด
ตายจากอายตนะ6
ตายจากความเป็นหญิง-ชาย
นักบวช ฆราวาส
ตายจากสมมุติใดๆในโลก
ข้ามผ่านธาตุบริสุทธิ์ทั้งปวง
กิจที่ต้องทำ จะมาพร้อม วิธี และกำลัง เมื่อมีเหต
ุ
เมือหมดเหตุ
ทุกอย่างก็จะกลับกลายเป็นธรรมชาติ ที่มีเดิมๆ
อานุภาพการปลดปล่อย ญาน ฌาน
จึงเป็นแค่ของอุปโหลกสมมุติ
อุปายะ ที่ใช้งานเป็นครั้งๆไปตามเหตุปัจจัย
แต่...ไม่ใช่ของใคร
ไม่ใช่ของท่าน ไม่ใช่ของเรา
เพราะมาจากความว่างเหมือนกันหมด
ตายจาก ความมี ความเป็น
ก็กลายเป็นสิ่งเดียวกัน
เพราะแท้ที่จริง....
พระองค์ท่าน คือเนื้อหาเดียวกัน กับทุกสรรพสิ่ง
นั้นคือ"มหาสุญญตา"
#โอม มณี ปัทเม หุม#
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น