- “ต่อให้ลูกเป็นเทพเทวาพุทธะ
มาเกิด หากไร้ซึ่งบุญกุศลยากกลับคื นนิพพาน ฟังแม่เตือนต้องวิริยะโดยทั ่วกันช้าอีกก้าวยากที่จะได้สร้าง บุญ”
- “เป็นผู้นำเป็นถันจู่ภาระให
ญ่ หนึ่งคนหลงอาจพาคนตกต่ำ หากผู้นำมีปัญญาสักหนึ่งคน จะเกิดผลนำคนหมื่นแสนบรรลุจ ริง”
- “โอวาทฝากถันจู่นำพุทธบริกร ต่างควรจะขยันหมั่นเพียร วิริยะ หาวิธีฉุดช่วยคนหลงส่งขึ้นฝ
ั่ง รีบเร่งปลุกเวไนยฟื้นตื่นศร ัทธา”
- “ใจจะต้องละมุนนุ่มเหมือนกล
ุ่มเมฆ เจตนาเช่นสายน้ำ ไม่ขาดสาย สมัครสมานเคารพกันทั้งน้อยใ หญ่ จะก้าวไปหรือทิ้งไว้ให้เห็น ควร”
- “ถ้าคล้อยตามคนทำผิดโทษมหัน
ต์ บรรทัดฐานคือหลักธรรมตามครร ลอง ความโลภโกรธรักลุ่มหลงจงตัด ไป ธรรมกายจะใสสดหมดจดกัน”
- “บุญยิ่งล้ำตำแหน่งสูงย่อมม
ีภัย ให้รอบคอบเหมือนอยู่ขอบเหวต กมาหนัก ปีนยิ่งสูงตกยิ่งหนักประจัก ษ์ชัด ลูกฉลาดไม่ควรพลาดเป็นคนโง่ ”
- “บำเพ็ญตนให้เกรงสามโบราณว่
า พิจารณาเก่งเข้าใจคิดสะกิดต น สำรวมสามใครทำตามย้อนมองตน สี่ละเว้นอย่าพลั้งพลาดคือป ราชญ์เมธี”
- บัดนี้กาลเวลาภัยพิบัติมาถึ
งแล้ว องค์ธรรมมารดาไม่อาจทนเห็นล ูกๆ ถูกทำร้าย ดังนั้นจึงหย่อนสายทอง ลงไปชี้ทางสว่างเผยแผ่อนุตต รธรรมทั่วหล้า
- ส่งพระศรีอริยเมตตรัยปกครอง
เทวจักร มอบอำนาจให้บัญชาเหล่าทวยเท พรวมทุกศาสนาให้เป็นธรรมที่ เที่ยงตรงพระบรรพจารย์เทียน หยาน นิรมานกายของหลิงเมี่ยวเทีย นจุนคุมธรรมจักร มอบอำนาจให้บัญชาเหล่าทวยเท พบนนิพพานไม่เหลือพุทธบุตร แดนปัจฉิมก็ไม่เหลือพระโพธิ สัตว์ ล้วนลงมายังโลกช่วยเหลือธรร ม “ใต้ฟ้าดินนี้มีเพียงพระบัญ ชาขององค์ธรรมมารดาที่ยิ่งใ หญ่ที่สุด ผู้คล้อยตามย่อมเจริญรุ่งเร ืองผู้ฝ่าฝืนย่อมย่อยยับ ซึ่งแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน ”
- การปกโปรดครั้งนี้ ในอดีตนั้นไม่เคยมีมาก่อน เป็นบุญสัมพันธ์พิเศษสนองกา
ลนี้อย่างพอเหมาะ บนโปรดภพเทวาล่างโปรดวิญญาณ ภูตผี กลางโปรดสาธุชนชายหญิง รวมสรรพศาสตร์ให้คืนสู่รากอ ันเที่ยงตรง
- การขัดเกลาไม่ห่างจากการปฏิ
บัติจะต้องอดทนสั่งสอนคนตั้ งมหาปณิธาน บำเพ็ญปฏิบัติอย่างแท้จริง ตนเที่ยงตรงแล้วช่วยให้ผู้อ ื่นเที่ยงตรง อย่าทำเพียงผิวเผินเพื่อเอา หน้าถูไถไปวัน ๆ หรือละทิ้งกลางคัน จะได้ไม่พาตนให้ตกต่ำยากที่ จะกลับตัวใหม่
- แม้จะเป็นเหล่าเทพสิ่งศักดิ
์สิทธิ์ลงจุดิ หากไร้ซึ่งบุญกุศลแท้จริง ก็ยากกลับคืนสู่เบื้องบน โดยเฉพาะการเป็นผู้นำประธาน ธรรมสถานนั้นมีภาระหน้าที่ หนักมาก หนึ่งคนผิดพลาดเบาปัญญา คนพันหมื่นจะพากันตกต่ำ คนหนึ่งมีปัญญา คนนับหมื่นย่อมถูกยกระดับขึ ้นด้วย จึงต้องมีความขยันขันแข็ง หาวิธีนำพาเวไนย ให้เกิดความศรัทธา มีจิตใจที่สามารถปรับเปลี่ย นพลิกแพลง ยืดหยุ่นได้ตามสถานการณ์ อย่าพากันไปสู่ความมัวหมอง ควรยึดหลักสัจธรรมเป็นพื้นฐ าน ขจัดรัก โลภ โกรธหลง ฟื้นฟูธรรมกายให้บริสุทธิ์
- ตำแหน่งยิ่งสูงยิ่งต้องระวั
ง หากพลาดพลั้งจะตกลงสู่เหวลึ ก ดังนั้นวาจาและการกระทำต้อง สอดคล้องกัน มีความยำเกรงสาม ไตร่ตรองเก้า สำรวมสาม ข้อห้ามสี่ จึงจะเป็นเมธีอย่างแท้จริง
- 1. ยำเกรงในพระโองการฟ้า
- 2. ยำเกรงผู้มีคุณธรรม
- 3. ยำเกรงโอวาทอริยะ
ไตร่ตรองเก้า
- 1. ไตร่ตรองในการดู ให้รู้แท้
- 2. ไตร่ตรองในการฟัง ให้รู้ชัด
- 3. ไตร่ตรองสีหน้าตน ให้ดูดี
- 4. ไตร่ตรองท่าทีของตน ให้นบนอบ
- 5. ไตร่ตรองวาจา ให้พูดดี
- 6. ไตร่ตรองเคารพงาน ให้ตั้งใจ
- 7. ไตร่ตรองการถามไถ่ ให้ชัดเจน
- 8. ไตร่ตรองอารมณ์โทสะ ให้ระงับ
- 9. ไตร่ตรองสิ่งที่ได้ ให้รู้ควร
สำรวมสาม
- 1. ความนึกคิด วันนี้ดีหรือไม่
- 2. กับเพื่อนพ้อง ผิดคำสัตย์มีหรือไม่
- 3. ทบทวนสิ่งที่เรียน ให้เข้าใจกระจ่างแจ้ง
ข้อห้ามสี่
- 1. สิ่งไม่ควรพูด อย่าพลั้งเผลอ
- 2. สิ่งไม่ควรมอง อย่ามอง สิ่งที่บัดสี
- 3. สิ่งที่ไม่ควรฟัง อย่าฟัง คำอัปรีย์
- 4. สิ่งไม่ควรทำ อย่าทำ ไร้จริยา
#จากเพจวิถีอนุตตรธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น