หน่อเนื้อพุทธางกูรทั้งหลาย

ลูกรัก!!! 

แม่อาจไม่ได้กำเนิดเจ้าก็จริง

แต่แม่คือแม่ของเจ้าทางจิตวิญญาน

ที่เจ้า หน่อเนื้อพุทธางกูรทั้งหลาย

ต้องพบเจอตามสัจจะบารมีที่อธิษฐาน

เป็นลูกแม่ต้องมีปัญญา ต้องอยู่ในโลกอย่างฉลาด 

รู้จักตนเองและมีชีวิต

ที่เป็นทั้งประโยชน์ตนและประโยชน์โลก

ความรัก-ความเกลียด 

เป็นเรื่องที่กระทบกระแทกใจมนุษย์ 

ให้หวั่นไหว เซซัง มากที่สุด

โดยเฉพาะปุถุชน ที่ยึดมั่นความเป็นตัวตน 

พระพุทธองค์ได้ทรงแสดง

ธรรมชาติของความรักความเกลียด 4 ประการ

1.

ความรักเกิดจากความรัก 

หมายถึง ถ้าเขานิยมชมชอบใครอยู่ เราเห็นด้วย 

เขาก็รู้สึกดีด้วยกับเรา

2.

ความเกลียดเกิดจากความรัก 

หมายถึงถ้าเขานิยมชมชอบใครอยู่ เราไม่เห็นด้วย 

เขาจะเกลียดเราทันที

3.

ความรักเกิดจากความเกลียด 

หมายถึงเขาเกลียดใคร เราเห็นด้วย 

เขาก็รักเรา

4.

ความเกลียดเกิดจากความเกลียด 

หมายถึง เขาเกลียดใคร เราไม่เกลียดด้วย 

เขาก็จะเกลียดเรา

คนที่นับถือ ศาสนา ลัทธิ ศรัทธา ความเชื่อต่างกัน 

มักทำร้ายกันได้จนเป็นสงคราม

เพราะฝ่ายหนึ่งไปกระทบสิ่งที่อีกฝ่าย เทิดทูนบูชา

เมื่อรู้และเข้าใจธรรมชาติ 4 อย่างเป็นอย่างนี้

ลูกจึงไม่ควรพาตนไปสู่ความรัก ความเกลียดชังนั้น 

ไม่วิพากษ์วิจารณ์ แบ่งฝักฝ่าย

ออกความเห็นต่อลัทธิใด

พึงรู้เขา รู้เรา ให้สมกับเป็นลูกของแม่

อภัยและยกให้เขาในฐานะ

ที่เขามีสิทธิของความเป็นปุถุชนอยู่

เจ้า ต้องยกระดับจิตวิญญานให้เท่าทัน

แม่ขอเตือนกลุ่มโพธิญานของเรา 

เราจะไม่ตัดสินผู้ใด หรือก้าวล่วง 

ครูบาอาจารย์ใครหรือ สำนักใด

โอวาทนี้ 

ให้พวกเจ้าในฐานะที่เป็นแม่ทางจิตวิญญาน 

และจะเป็นแม่ของเจ้าตลอดไป

เราไม่ได้เพิ่งพบกันเพียงแต่ภพชาตินี้หรอก

เท่าที่ผ่านและในกาลข้างหน้าอีกด้วย

เราจะตามหากันจนเจอเสมอ 

จวบจนแม่ส่งเจ้าข้ามฝั่งสู่พระนิพพาน#

อาม่า(พระเชนเรซิก)

อย่าเสียเวลากับสิ่งคู่หรือโลกธรรมเลยลูก 

ชีวิตคนเรามันสั้นนิดเดียว