แม้โลกนี้จะว่างเปล่า
แต่กรรมของสัตว์โลกนั้น
ก็มากมายจนแทบมิอาจบรรจุได้
กรรมนั้นเป็นแค่ภาพมายา
มูลเหตุของการเกิดกรรม
เพราะสัตว์โลกไม่เข้าใจจิตตน
ต่างพากันสร้างเหตุซึ่งเป็นมายา
และรับผลแห่งความทุกข์ที่เป็นมายาด้วยเช่นกัน
วิบากกรรมจึงมาจากความว่างเปล่า
และเวทีที่เป็นสถานที่ชดใช้กรรม
ที่สัตว์โลกต่างสถาปนาขึ้นมา
ก็คือ "โลก" นี่เอง
ผู้ใดที่เข้าใจว่าทุกสรรพสิ่ง
ล้วนเกิดจากจิตตนสร้าง
ความมีอยู่ความไม่มีอยู่ขึ้นมา
และขันธ์ทั้ง 5 นั้นว่าง
อายตนะ 6 แต่เดิมมิได้มีอยู่จริง
การตกเป็นเหยื่อให้โลกพลิกหมุนตน
ก็จะกลายเป็นผู้พลิกหมุนโลกนั้นเสียเอง
การตระหนักรู้ว่าธรรมทั้งปวง
(ทุกสรรพสิ่ง)
มิใช่ธรรม
หากเป็นเพียง "นาม" ที่เรียกว่าธรรมเท่านั้น
มายาที่จิตสร้างสลายกรรมทั้งหลาย
ก็จะสลายไปด้วย
นี่เป็นวิถีทาง "ทางเดียว" ที่จะชำระกรรม
#โอม มณี ปัทเม หุม#
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น