ก้มกราบแผ่นดิน พระแม่ธรณี

#เมื่ออาม่านำพาลูกๆเกือบร่วมร้อยชีวิต ก้มกราบแผ่นดิน พระแม่ธรณีอย่างหมดจิตหมดใจ#

มีเสียงร้องไห้ ร่ำไห้ ที่ออกมาจากหัวใจเบื้องลึก ที่เป็นปมจิตวิญญานภายในใคร หลายๆคน

ด้วยเราไม่รู้หรอกว่า การเดินทางอันยาวนาน เราอาจเคยเป็นนักรบ ที่ทำการย่ำยี คดโกงแผ่นดิน "ติดหนี้กรรม"แผ่นดินกันมาเท่าไหร่

ยุติกรรม ยุติปมแห่งจิตวิญญานกันเสียทีนะลูก
กราบขอขมาพระรัตนตรัย พ่อแม่ ผู้มีคุณแล้ว

ลองมาก้มกราบแผ่นดินกันสักที

อย่าเนรคุณแผ่นดินเป็นอันขาด
แม้ลูกจะเป็นผู้ชนะสูงสุด

คำว่าผู้ชนะสูงสุดคือไปถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้
หรือไม่ว่าลูกจะยิ่งใหญ่แค่ไหน

เพราะพระแม่ธรณีนี้เองที่รองรับพระพุทธเจ้า พระมหาโพธิสัตว์และพระศาสดาหลายๆพระองค์ หลายๆศาสนา ได้กำเนิดมาในโลกเพื่อมวลเวไนยสัตว์

โพธิจิตหรือความเมตตา อาจนำพาทุกพระองค์มาสู่โลกใบนี้ แต่ก็กำเนิดไม่ได้หากไม่มีโลกใบนี้รองรับ

ลูกรัก...โพธิจิตหรือเมตตากรุณาจะเกิดขึ้นได้
ก็ต่อเมื่อลูกมี ความเข้าใจและรู้จักตนเอง

การที่ลูกได้เข้าสู่แกนกลางลึกที่สุดในตัวเอง ลูกจะเคารพผู้อื่นมากขึ้น

เพราะเมื่อใดที่ลูกสามารถเข้าใจและรู้จักตนเอง

ลูกก็จะสามารถเข้าใจและรู้จักผู้อื่นด้วยเช่นเดียวกัน

คราวนี้ผู้อื่นจะไม่ได้เป็นเพียงผู้อื่นหรือเป็นแค่ร่างกายหรือจิตใจที่ลูกมองเห็นอย่างผ่านๆอีกต่อไป

แต่พวกเขาจะดำรงอยู่ในฐานะจิตวิญญาณดวงหนึ่ง เช่นเดียวกันกับลูก

เมื่อลูกมีความเข้าใจว่าจิตวิญญาณทั้งหลายไม่ได้แตกแยกกันเลย ทุกจิตวิญญานล้วนหวาดกลัวต่อภัยในสังสารวัฎ เมื่อยังไม่ตื่น

เมื่อใดที่จิตวิญญาณลูกกับทุกสรรพสิ่งมาบรรจบกัน

เมื่อนั้น...ลูกก็จะเป็นหนึ่งเดียวกันทุกสรรพสิ่งและก่อเกิดโพธิจิต เมตตากรุณาต่อกัน

และ...โพธิจิตนี้เองคือความรักขั้นสูงสุด ที่ลูกตอบแทนพระแม่ธรณี มารดาของโลกได้

ลูกคงเข้าใจนะ เหล่าโพธิ ลูกๆอาม่า

#แม้มหาโพธิสัตว์ หรือพระองค์ใด ก็เคารพพระแม่ธรณี ผู้ให้กำเนิดและจุติ มหาศาสดาโลกทุกพระองค์#

อาม่า...พระเชนเรซิก