ในโลกนี้จะมีปาฎิหารย์ใดยิ่งไปกว่า
การที่คนธรรมดาๆ
สามารถก้าวขึ้นมาเป็นคนที่พ้นทุกข์ได้
เป็นไม่มีอีกแล้ว
เพราะฉะนั้นที่สุดแห่งปาฎิหารย์
ก็คือ
การมีชีวิตที่สามารถพิชิตความทุกข์
ได้อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ด้วยการรู้จักตนเอง
อย่างถึงที่สุด
แต่ที่สุดแห่งที่สุดของปาฏิหารย์นั้น
คือสามารถมีชีวิต
ที่เป็นได้ทั้งประโยชน์ตนและประโยชน์โลกด้วย
ขอให้ลูกๆอาม่า
จงเดินไปบนถนนชีวิตอย่างรู้เท่าทันเกมส์ของจิตตนเอง
และ ฉุดช่วยผู้อื่นด้วยโพธิจิต
อันเป็นเมล็ดพันธ์อันงดงามที่ไม่ควรให้หลับไหล
ตราบนิรันดร์
"ปลุกโพธิจิตตนและผู้อื่นเถิดลูก"
เพราะโลกนี้...อยู่ได้ด้วย
"ความรัก"
โอวาทธรรมเช้านี้
อาม่า#พระเชนเรซิก#
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น