ตอนคณะศิษยานุศิษย์
นิมนต์อาม่ามารดน้ำพุทธมนต์
อาม่าตอบรับนิมนต์
แต่แอบ
"มโน"
อคตินิดๆ ตามประสาคนเคยติดความว่าง
และเคยปฎิเสธสมมุติ
มุ่งเน้นธรรมปรมัตถ์อย่างเดียวมาก่อนว่า
บรรยากาศจะวุ่นวาย และขัดกับอนุสัยเก่าเราแค่ไหนหนอ
แต่เพื่อ
อนุโลมปวงสัตว์เข้าสู่พระโพธิญาน
ประสานความสามัคคี สอนธรรม
และ
น้อมพุทธานุภาพนำคนขอขมากรรม
และเสริมสร้างความกตัญญู และขนรื้อภพภูมิ
ปลดปล่อยเจ้ากรรมนายเวร
และ
พลังงานลบ ก็ต้องรับกิจนิมนต์นี้
โดยเฉพาะ
ตอนอาม่าและทุกคน
ก้มกราบขอขมากรรมต่อแผ่นดินพร้อมๆกัน
อย่างหมดจิตหมดใจ รับรู้ถึงแม่พระธรณี
ที่รับการขอขมากรรมนั้น
งานพิธีจริงๆ กลับอบอุ่น น่ารัก สนุกสนาน
และยังมีอานุภาพที่สัมผัสได้จริง
ที่หลายคนว่าง โล่ง สงบ
และสบายจิต สบายกายกันจนวันนี้
บางคนเหมือนอะไรหลุดจากตัวตอนราดน้ำ
บางคนวันนี้ ยังสลบไสล ทำงานไม่ไหว
เพราะไปรับตามตำหนักมาเยอะ
บางคน ก็พลิกจิตกลายเป็นอีกคนสดใสร่าเริง
ถูกถอดถอนคำสาปแช่ง
และสัจจะ พันธะผูกพัน สิ่งร้อยรัดทั้งปวง
ตอนกล่าวถวายมหาสังฆทานเครื่อง 9
ก็มีมือที่มองไม่เห็น เช่นบรรพบุรุษ เจ้ากรรมนายเวร
และสรรพจิตมากมาย
มาแตะหลังต่อๆ ลูกหลานที่มาร่วมงาน
จนขนลุกขนพอง กลัวกันเป็นแถวๆ
แต่ที่แน่ๆ
อบอุ่น งดงามยิ่งกว่าเล่นสงกรานต์
แถม กินข้าว ของว่าง กาแฟ ขนมหวาน
เฮฮา อิ่มท้อง ไล่แจกขนมกลับบ้านอีก
เป็นงานที่มหัศจรรย์จริงๆ ในสายโพธิญาน
และอิ่มใจในบุญ 3 ต่อ 4 ต่อ
ที่อาม่าน้อมนำพา
ให้ลูกๆได้มีฐานบารมีบุญ รองรับชีวิต
สาธุการและขอบคุณ
ลูกๆทุกคน ที่จัดงานนี้
เพื่อให้แสงสว่างแก่สรรพจิต
เพื่อสืบทอดมหาปนิธานของอาม่า
ที่อบรม ลูกๆในกลุ่มเสมอมา
"จงแบมือที่เคยอ้อนวอนขอ กลายเป็นพลิกฝ่ามือเพื่อเป็นผู้ให้"
อาม่า#พระเชนเรซิก#
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น