เชนเรซิกเอ๋ย..ต้นตระกูลเรา คือ ปัทมะ ดอกบัว

• เชนเรซิกเอ๋ย..ต้นตระกูลเรา คือ ปัทมะ ดอกบัว
• และ ดอกบัวนั้น ก็ไม่จำเป็นจะต้องเพิ่มหรือลดอะไรอีก ขอเพียงให้เจ้าเป็น"ดอกบัว"ของพ่อก็เพียงพอแล้ว
• เช่นเดียวกัน...นะลูก
• มนุษย์ทุกคนก็เป็นดอกบัวของพ่อ
• เขาพร้อมจะเป็น หน่อเนื้อพุทธางกูรเสมอ
• เพียงแค่เขาทำหน้าที่ในการเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง และมันก็เพียงพอที่จะทำให้โลกเบิกบาน ศานติ สงบเย็น
• ดังนั้น...ลูกจงอย่าท้อถอยในมหาปนิธาน
• จงฟื้นความเป็นดอกบัว คือ"โพธิจิต"
• ให้ทุกสรรพจิต ดำรงในพรหมวิหาร4 
• ตั้งมั่นในความ กตัญญูกตเวที
• ขึ้นตรงต่อพระรัตนตรัย และทำหน้าที่ตนให้สมบูรณ์
• เชนเรซิกเอ๋ย...มนุษย์นั้น ต้องมีศีลธรรม จริยธรรมอันดีงามเป็นบาทฐานเสียก่อนจึงก้าวสู่ถนนพระโพธิญานได้
• ในขณะเดียวกัน พระนิพพานนั้น ก็สำคัญ
• เพราะการตระหนักถึงความจริงสูงสุดจะทำให้มนุษย์ทำหน้าที่นั้นๆอย่างไม่ทุกข์และเร่าร้อน
• สิ่งที่ลูกต้องทำคือ 
• "ให้เขาเห็นความเชื่อมโยงทั้งโลก"(อิทัปปัจจยตา) 
• เพราะถ้าเขาเห็นความเชื่อมโยงทั้งโลก
• เขาจะมีสติปัญญามากขึ้น 
• และเมื่อมีสติปัญญามากขึ้น
• เขาจะไม่ถูกต้อนให้จนมุมด้วยปัญหาเล็กๆน้อยๆ

• เขาจะหลีกเลี่ยงความผิดพลาดต่างๆได้ง่ายขึ้น
• และชีวิตที่ผิดพลาดน้อย จะมีทัศนะชีวิตทีมีความสุขขึ้น ลึกซึ้งขึ้น แก้ไขปัญหาใดๆได้ดีขึ้น
• นิพพานแปลว่าดับ ดับในที่นี่
• คือดับสิ้น ในการคิดให้ค่าบัญญัติญัติใดๆ
• ดังนั้น...ลูกจงบอกเวไนยเถิดว่า 
• "นิพพานไม่ใช่สภาวะที่จะบรรลุถึงเมื่อพวกเขาตาย"
• ความตาย ความเกิด การเป็น การไม่เป็น การมาการไป เป็นบัญญัติโลกที่ใช้แทนสภาวะธรรมชาติ ให้แยกแยะและสื่อสารเข้าใจกันได้เท่านั้น
• เมื่อความคิดในสมมุติบัญญัติใดๆ"ดับ"
• (คือการรู้เท่าทัน ไม่ใช่ไม่คิด เพราะความคิดคือหน้าที่ตามธรรมชาติของสังขาร)
• โดยยังทำหน้าที่สมบูรณ์ ไม่ทิ้งสมมุติและรู้เท่าทันสมมุติ
• เวไนยทั้งมวล จึงสามารถเข้าถึงนิพพานได้ที่นี่ เดี๋ยวนี้ โดยการหายใจอย่างมีสติเชื่อมโยงกับธรรมชาติ ในชีวิตประจำวัน
• พรหมวิหาร4นั้น จักทำให้เขายิ้มและสมบูรณ์ทั้งหลับและตื่น
• เพราะสำหรับพระนิพพานนั้น"เวลาและกาละไม่มี จึงไม่จำเป็นใดๆเลย ที่ดอกบัวของพ่อต้องมีการ"รอคอย"
• พุทธะนั้น ไม่มา ไม่ไป ไม่เพิ่ม ไม่ลด ไม่ผ่องแผ้ว ไม่หมองมัว
• นั้นแหละ "โคตระ ปัทมะ"
• หน่อเนื้อพุทธางกูรอันเป็นต้นตระกูลของเรา
• 
  
• #โอวาทธรรมพระอมิตภะพุทธเจ้าผ่านอาม่า#