ความรัก ที่แท้จริง

หญิงสาวฝรั่ง ถาม -- ทำไม พุทธศาสนาส่งเสริมความรักต่อธรรมชาติ แต่ไม่ส่งเสริม ความรักและการแสดงความรัก แบบโรแมนติค

ท่านติชนัท ฮัน ตอบ --

พระพุทธองค์ทรงสอนเรื่อง ความรัก
ความรัก ที่แท้จริง
เช่น ความรักต่อแผ่นดิน (ผืนโลก)
ควรเป็นความรักที่แท้จริง

หากเป็นความรักที่แท้จริง
ก็ควรนำความสุขมาสู่ ตนเอง และ ผืนโลก

ความรักแบบโรแมนติค(ชายหญิง)
หากเป็นความรักที่แท้จริง
ก็ควรนำมาซึ่ง
ความสุข
หาไม่
ก็จะทำให้เราทุกข์
และทำให้คนอื่นทุกข์เช่นกัน

ความรักที่แท้ต้องประกอบด้วย 4 ปัจจัย
คือ เมตตา
ศักยภาพในการทำให้ผู้อื่นมีความสุข

ความรักชายหญิง
หากไม่สามรถทำให้ผู้อื่นมีความสุข
ก็ไม่ใช่ความรักที่แท้

ความกรุณา คือ พลังในการทำให้ผู้อื่นพ้นจากทุกข์
ในตนเองและผู้อื่น

หากไม่สามารถทำให้ตนเอง และผู้อื่นพ้นทุกข์ได้
โรแมนติค หรือ ไม่
ไม่สำคัญ
สิ่งสำคัญคือ
ความรักที่แท้ หรือ รักที่ไม่แท้

ประการที่สาม
คือ การยินดีในความสุข
หากความรักของเราทำให้
เรา ร้องไห้ หรือ เขาน้ำตาตก
ตลอดเวลา
นั่น ไม่ใช่รักที่แท้

ความรักที่แท้
คือการเพิ่มพูน
ไม่ใช่การจำกัดวง
ความทุกข์ของเขา คือความทุกข์ของเรา
ความสุขของเขา คือความสุข ของเรา
ไม่มี
ความสุข ความทุกข์ ของปัจเจก อีกต่อไป

ความรักที่แท้ไม่มีเส้นแบ่งระหว่าง
ตัวเอง กับ อีกคนหนึ่ง

ความรักที่แท้
ไม่มีคำว่า "นั่นเป็นปัญหาของคุณ "
มีแต่ "ปัญหาของคุณ คือปัญหาของฉัน"
"ทุกข์ของฉัน คือ ทุกข์ของคุณ"
นี่คือ เงื่อนไขที่สี่ ของรักแท้

หากรักแบบโรแมนติค-ชายหญิง
ประกอบด้วยสี่ลักษณะนี้ก็สามารถนำความสุขมาให้ได้

พระพุทธองค์ไม่เคยทรงตรัสในแง่ลบ
เรื่องความรักที่แท้

หากเราบ่มเพาะความรักความเมตตากรุณา
ความรักจะไปถึงเขา ความรักจะงอกงาม
เราทุกคนจะมีความสุข ความรักของเราจะไม่มีประมาณ
นี่คือความรักของพระพุทธองค์

ถ้าเป็นความรักที่แท้จริง
มันจะงอกงาม ครอบคลุมกว้างขวางมากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่ใช่แค่ ความรักต่อคนแต่ต่อสัตว์ ต่อแร่ธาตุ ต่อพืชพรรณ
นั่นคือ ความรักอันยิ่งใหญ่
เรียกว่า มหากรุณา มหาไมยตรี
นี่คือ ความรักของ
พระพุทธองค์