แต่สุดท้าย... ทั้งผู้หลง หรือผู้เห็นแจ้ง และทุกสรรพสิ่งก็จะล่องหนสาปสูญหายไปเท่ากับจำนวน"ที่ปรากฏ"นั่นเอง

• อวโลกิเตศวรมาจากคำสันสกฤตสองคำ
• คืออวโลกิต(การเพ่งดู)กับอิศวร(ผู้เป็นใหญ่)
• แปลได้ว่าผู้เป็นใหญ่ที่เฝ้ามองจากเบื้องบน หรือพระผู้ทัศนาดูโลกซึ่งหมายถึงเฝ้าดูแลสรรพสัตว์ที่ตกอยู่ในห้วงทุกข์นั่นเอง
• นามพระองค์คือ"การเพ่ง"
• แต่การเพ่งนี้ เป็นการเพ่งที่บริสุทธิ์ ไร้ความคิดปรุงแต่งใดๆ
• ด้วย.....
• นับแต่กายใจบนดิน จนสิ้นดาวสิ้นฟ้าทั่วโลกธาตุ
• ไม่เคยมีอะไรให้ใครยึดครอง
• มีแต่ทอดทิ้งไว้กับ"ความว่าง"ทั้งหมด
• แม้ใจเจ้าเป็นทุกข์...เพราะไม่รู้
• หรือใจเจ้าเป็นสุข...เพราะเห็นแจ้ง
• แต่สุดท้าย...
  ทั้งผู้หลง หรือผู้เห็นแจ้ง และทุกสรรพสิ่งก็จะล่องหนสาปสูญหายไปเท่ากับจำนวน"ที่ปรากฏ"นั่นเอง
  
  โอม มณี ปัทเม หุม

ทั้งผู้หลง หรือผู้เห็นแจ้ง

และทุกสรรพสิ่งก็จะล่องหนสาปสูญหายไปเท่ากับจำนวน"ที่ปรากฏ"นั่นเอง

โอม มณี ปัทเม หุม.....