- พุทธโพธิจริยา...นั้นยิ่งใหญ่เสมอ
- ลูกรัก...คราใดที่เจ้าปรารถนาพ้นทุกข์
- และสรรพสัตว์เป็นสุข
- โพธิจิต....คือที่สุดของทุกสิ่ง
- ลูกรัก...
- เมื่อโพธิจิตอุบัติแก่เจ้าแล้ว
- แม้เจ้ายังเกี่ยวข้องในกิเลสและวัฏสงสาร
- เจ้าก็ยังได้รับการยอมรับและเคารพจากมนุษย์และเทวดาทั้งหลาย
- ลูกรัก...แม้เจ้าเคยเป็นคนบาปชั่วร้าย
- แค่โพธิจิตอุบัติกลางใจเจ้าแค่ชั่วฟ้าแลบ
- เจ้าก็จะกลายเป็นมหาเทพผู้ยิ่งใหญ่เดี๋ยวนั้นเลย
- ลูกรัก...
- วิถีแห่งโพธิจิต ประเสริฐยิ่งใหญ่ดุจห้วงน้ำในจักรวาล
- ส่วนวิถีอื่น เป็นแค่พรรณไม้ที่ยังต้องอาศัยน้ำอยู่
- จำไว้นะลูก "โพธิจิตนี้"หากผู้ใดมีและครอบครอง
- เขาย่อมนำประโยชน์มาสู่สรรพสัตว์อันหาประมาณมิได้
- และเขาจักสุขสมบูรณ์ทุกขณะ
- ไม่ว่าหลับ หรือตื่น
- รักของพระโพธิสัตว์มิได้จำกัดอยู่ที่บุคคลใดเพียงบุคคลเดียว และยังข้ามผ่านความรักในตัวตนของตนอีกด้วย
💞💞ยังปิติไม่หาย ภาพเหตุการณ์ที่เด็กกำพร้าน้อยๆคนหนึ่ง ตะโกนเรียกแล้ววิ่งมาแต่ไกล- เพื่อขออ้อมกอดจากอาม่า ขอความอบอุ่น ขอนั่งตักเพื่อชดเชยสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตเขา
- ดีใจที่ได้มาบริจาคทำบุญ
- ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งค่าอาหารเจ้า
- ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งค่าขนมไปโรงเรียนของเจ้า
- ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเครื่องแบบนักเรียนของเจ้า
- ดีใจที่ได้มีส่วนในชีวิตน้อยๆของเจ้า
- อาม่ายังมุ่งมั่นเดินตามฝันที่จะบำเพ็ญประโยชน์ต่อไป
- ทั้งที่บำเพ็ญมาแล้วในทุกกิจกรรมที่ผ่านมา
- และที่จะทำต่อไปในกาลข้างหน้า
- ให้สมกับที่ อุบัติมาในโลกใบนี้ เพื่อให้คนหมั่นใส้เล่น
- #ทุกภาพทุกโพธิจริยาจะอยู่ในหัวใจตลอดกาล#
- แม้หญ้าทุกเส้น ก็จะเข้าสู่ สภาพเดิมแท้แห่งพุทธะ
- นามธรรม และ รูปธรรม
- การแสดง อาจถูกแบ่งแยกเป็น2ส่วน
- แต่แท้ที่จริง มันรวมอยู่ในสิ่งเดียว
- นั้นคือ รวมอยู่ในความคิด(การปรุงแต่งแบ่งแยกของมนุษย์)
- และ..ความคิดจะเป็นจริงได้
- ก็ด้วยการนำเอาออกมาใช้เท่านั้น
- คนเรานั้น จริงๆแล้วก็เหมือนพี่น้องกันทั้งหมด
- ไม่ว่าเราจะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม
- มีชีวิตหรือไม่มีชีวิตแล้วก็ตาม
- ชีวิตทุกรูปนาม ย่อมเฉลี่ยแบ่งออกมาจากเนื้อแท้อันเป็นนิรันดร์(นิพพาน)
- ยิ่งไปกว่านั้น ทั้งหมดล้วนมีชีวิตอยู่และไม่มีความตาย
- นอกจากจะเปลี่ยนสภาพจากสิ่งหนึ่งไปสู่สิ่งหนึ่งเรื่อยๆเท่านั้น
- เอกภพ จึงเป็นรูปแบบหนึ่งของกฎธรรมชาติ
- แต่"ความรัก" คือการปฎิบัติตามกฎของธรรมชาติอย่างแท้จริง
- ความรักคือธาตุประสาน สรรพสิ่งทั้งปวงที่กำลังหลอกลวงตัวเองว่าแยกกันอยู่ ให้กลับมารวมกัน
- แต่ท้ายที่สุด ทุกสรรพสิ่งก็จะรู้ตัวว่าเราคือหนึ่งเดียวกันทั้งหมด เมื่อแจ้งในธรรมตถตา เช่น"พระตถาคต"
- ส่วนการคิดว่าจะแบ่งแยกตน ออกไป เดินทางคนเดียว
- คือความคิดที่นอกวิถี นอกเส้นทาง
- และนอก"เอกยาน"แห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งสิ้น
- อาม่า#พระเชนเรซิก#
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น