- พระโพธิสัตว์นั้น ล้วนมีจิตวิญญานแห่งความเป็นครูสูงส่ง เกินกว่าที่จะแปดเปื้อน หรือโดนวางยาด้วยยาพิษ แห่ง การมี การเป็น อันเป็นเหยื่อที่ใช้วางกับดักสัตว์โลกทั่วไปได้
- ด้วยจิตวิญญานแห่งความเป็นครู ที่สั่งสมมาหลายภพชาติ นอกจากไม่ถูกวางยาแล้ว ความเท่าทันนั้นยังทำให้ไม่อาจวางยาลูกๆ
- ด้วย การสอนให้ถือให้ยึด ให้หลง ในธรรมใดๆ แม้ธรรมนั้นหากหลงยึดแล้วจะนำมา เพื่อประโยชน์ตน
- ความเป็นครูนั้น มีหลักสำคัญว่า
- "สอนคนอื่นได้ ตนเองต้องทำได้ด้วย"
- ใช่ว่า สักแต่ใช้สัญญาความจำมาพร่ำสอนโดยขาดสภาวธรรมที่ตนเองเข้าถึงและเข้าใจ
- สิ่งที่นำความปลาบปลื้ม อันเป็นที่สุดของอาม่าในวันนี้ คือเห็นความแข็งแกร่ง และการมีภูมิต้านทานโลก อย่างพัฒนาของลูกศิษย์
- หลายคนเคยอ่อนปวกเปียกเมื่อแรกเจอ แต่วันนี้ กลับเข้มแข็ง และลอยตนรู้เท่าทันความทุกข์ ทำมาหากิน ทำหน้าที่ถูกต้องตามเหตุปัจจัย
- ปัญญาบารมีลูกๆพัฒนาอย่างต่อเนื่อง เข้าใจโลกธรรม8 มีดวงตาเห็นธรรม มองเห็นไตรลักษณ์ อันเป็น สามัญลักษณะ
- รู้ทุกข์ เห็นทุกข์ แต่...ไม่ทุกข์
- ที่สำคัญ สงบ เย็น และเป็นประโยชน์
- นี่...คือความสำเร็จอันยิ่งใหญ่สำหรับอาม่าอย่างแท้จริง!!!
- สถานธรรมใดเล่า จะอลังการและศักดิ์สิทธิ์ มีคุณค่าต่อการพักอาศัย
- เท่ากับได้ "สถิต"ในหัวใจลูกๆ ในฐานะแสงสว่างแห่งโพธิธรรม
อาม่า#พระเชนเรซิก#
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น