ธรรมะสวัสดียามเช้าลูกๆทุกคน
โอวาทธรรมวันนี้คือธรรมะ"จิตเดิมแท้"
อาม่านั้นรู้ถึงและเข้าถึง"จิตเดิมแท้"แห่งตน
แต่อาม่าก็บินสูงกว่านั้น
คือ ไม่ได้คลั่ง หรือยึดจิตเดิมแท้นั้น
เป็นที่หมายอันสูงส่งหรือธรรมะสูงสุด
เพราะธรรมะที่แท้จริง สำหรับอาม่านั้น
คือจิตที่เป็น"กัมมนีโย" ควรค่าแก่การงาน
สามารถใช้ได้ในชีวิตจริง
จิตเดิมแท้นั้น
คือ" อาการที่ยังไม่ตาย"นี่แหละ
มันเป็นอะไรบางอย่างที่นิ่งๆเงียบๆ
ไม่มีการผันแปร และบริสุทธิ์
จิตมันคิดไม่ได้ ฝึกไม่ได้
แต่.......รู้สึกได้
โดยเรามาบัญญัติเองว่า
แบบนี้ ร้อน แบบนี้หนาว
อ่อน แข็ง สารพัด
โดย....ที่จิตเขาแค่รู้สึก
แต่เขาไม่รู้จักชื่อสมมุติที่เราบัญญัติให้เขาเลย
ดังนั้น.. จึงไม่อาจหาคำสมมุติใดๆ ในโลกมาบัญญัติได้
ส่วนใดๆ ในโลกทั้งปวง ที่เราหมายมั่นเนี่ย
คือ "ความคิด"
แล้วเราสะกดจิตซ้ำลงไปอีก ว่า
ถูก ผิด มิจฉาทิฐิ สัมมาทิฐิ ต่างๆนาๆ
ถ้าเราเข้าใจความจริงแล้ว
มิได้มีตัวตน หรือ ใครเลย ในโลกใบนี้
ที่เป็นเจ้าของ ความคิด อารมณ์ ต่างๆ
มันเป็นแค่สีสัน ที่ถูกปรุงแต่ง ละเลงใส่จิต
แต่มิได้ เลอะเทอะ หรือ ปนเปื้อน แม้สักนิด
เพราะแท้ที่จริง.....แล้ว
เรามิได้เกิด มิได้ตาย หรือ รัก โลภ โกรธ หลง ใครด้วยซ้ำ
มันเป็นเพียงมายา ความฝัน
ที่"จิตเดิมแท้"เขามิได้รับรู้อะไรกับเราเลย
สรุปว่า จิตเดิมแท้ คืออาการที่ยังไม่ตาย
แต่ไม่มีชื่อใด......มาเรียกเขาได้
คน หมา แมว มีเหมือนกัน หมด
ไอ้อาการ ว่ายังไม่ตาย
มันเดิมๆ ของมันอยู่แล้ว"
การเข้าถึงจิตเดิมแท้ได้ เป็นเรื่องภายใน
แต่การทำหน้าที่ตามเหตุปัจจัยให้เหมาะสม คือ "ธรรมะสูงสุด"
เพราะการทำงานนั้นแหละ คือการปฏิบัติธรรม#
#อาม่า#พระเชนเรซิก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น