มนุษย์ในโลกนี้ทุกคน ล้วนเป็นประติมากรรมชิ้นเอกของโลก
แต่ละคน ไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใคร
การอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขคือยอมรับความแตกต่างของเพื่อนมนุษย์และภูมิใจในตนเองในความต่างอันนั้น
ภูมิใจว่าเราเป็นประติมากรรมชิ้นเอกของโลก มีคนเดียวเท่านั้น
จริงอยู่ เราไม่อาจเป็น อัลเบิรติ ไอจะตาย
แต่อัลเบริต ไอจะตาย ก็ไม่อาจเป็นเรา
ทุกคนล้วนเป็นเอกลักษณ์คือหนึ่งเดียวเท่านั้น
คนเราจะเป็นอิสระทางใจได้ต้องยุติการเปรียบเทียบทั้งกับตัวเอง
และทั้งกับผู้อื่น
หยุดเปรียบเทียบกับผู้อื่นเข้าใจง่าย
แต่หยุดเปรียบเทียบกับตนเองคือ
เลิกคิดว่าตัวเองอดีตเคยเป็นแบบนั้น
วันนี้ทำไมเป็นแบบนี้
วันหน้าจะเป็นอย่างไร
รู้จักปล่อยวางสิ่งเหล่านี้ ชีวิตจะสุขยิ่งขึ้น
สุข-ทุกข์ ว่าง-ไม่ว่าง มี-ไม่มี ได้-ไม่ได้
มองสลับด้าน กลับไปกลับมา
แล้วไม่เข้ายึดมันเพราะเข้าใจธรรมชาติ
ว่ามันเปลี่ยนแปลง เกิดดับ ตามกฎอนิจจัง
อันเป็นกฎเฉียบขาดของโลก
เราก็จะ สบายๆเข้าถึงธรรมะง่ายๆ
ด้วยการฉลาดมองโลก
อาม่า#พระเชนเรซิก#
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น