รู้"เหตุ"แห่งการเกิดชีวิตได้
ก็เท่ากับ
ทำความรู้จักต้นกำเนิดแห่งจักรวาล
จิตที่หลงยึด..หลงติด
ย่อมไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร
เมื่อไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร
ย่อมสำคัญมั่นหมายการมีตัวตน
ความสำคัญผิดแห่ง"การมีตัวตน"นี่แหละ
ก่อภาวะแห่ง"รูป"และ"นาม"
กรรมดำบ้าง..กรรมขาวบ้าง
"ทั้งหมดทั้งปวงในจักรวาล
มันเป็นเพียงสภาพแวดล้อม"
เพื่อตกรางวัล หรือ ลงโทษสัตว์ ที่ยังเวียนวน
.......แค่นั้นเอง........
อาม่า#พระเชนเรซิก#
ถ้าจะพ้นทุกข์ได้...
ก็ต้องพ้นจากสุขด้วย
ท่านจะอิสระจาก
"ความรู้สึก"
ถ้าจะเหนือจากชั่วได้...
ก็ต้องเหนือจากดีด้วย
ท่านจะอิสระจาก
"เจตนา"
ถ้าจะหลุดพ้นจากกิเลสได้...
ก็ต้องหลุดพ้นจากสัจธรรมด้วย
ท่านจะอิสระจาก
"ความจริงหรือไม่จริง"
หากไม่มีการปรุงแต่งใดๆในจิต
" สิ่งสมมุติ"
ย่อมไม่อาจมีตัวตนเกิดขึ้นได้
โลกียะ....
อาจสอนให้ท่านยืนอยู่ตรงกลาง
แต่
โลกุตตระ
นั้น ไม่มี"ท่าน"ที่จะยืนตรงจุดไหนเลย
#โอม มณี ปัทเม หุม#
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น