วัชรยานนั้น "แข็งเหมือนเพชร ใสเหมือนอากาศ มิอาจทำลายได้เช่นสายฟ้า "
- มีความหมายถึงยานพาหนะอันแข็งแกร่ง ที่สัมพันธ์โดยตรงอย่างที่สุดกับปรากฏการณ์และความสำนึกรู้ว่า "โลกคือสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์"
- การ ระลึกรู้นี้ทำให้สัมพันธ์กับสถานการณ์ต่าง ๆ อย่างที่มันเป็นอยู่ โดยไม่มีข้ออ้างอื่นๆใดมาบิดเบือนความจริง ความรู้แจ้งกับความฟุ้งซ่านเหมือนเหรียญที่มีสองด้าน
- " เราควรจะบ่มเพาะจิตที่อ่อนน้อม ตระหนักรู้ว่าความวิปลาสของเราเป็นสาระอย่างหนึ่งหาใช่ขยะที่เราจะต้องโยนทิ้ง ไปไม่"
- กิเลสคือ...โพธิ ไม่เห็นทุกข์ไหนเลยจะเห็น...ธรรม
- โลกคือจุดเริ่มต้นของการบำเพ็ญ
- ความคิดเรื่องสังสารวัฏและนิรวาณคือหนึ่ง เดียวกัน
- สังสารวัฏไม่ได้เป็นเพียงสิ่งที่คนเราต้องก้าวข้ามเพียงอย่างเดียว แต่มันมีสาระ สำคัญควรแก่การเคารพ
- วัชรยานนั้น สนใจแต่เพียงสิ่งที่ได้ให้สรรพชีวิต
- ทุกขเวทนาอันเนื่องจากอกุศลกรรมของสรรพชีวิตขอให้ข้าพเจ้าเป็นผู้รับแทน
- ข้าพเจ้ายินดีทุกข์ ยินดีเจ็บไข้ได้ป่วยเพื่อสรรพชีวิต เพื่อพวกเขาได้บรรลุสู่พุทธภูมิ
- ข้าพเจ้ายินดี...ลงนรกเพื่อพวกเขา
- ในจิตแห่งข้าพเจ้าพุทธเกษตรหรือแดนนรกมิได้แตกต่างกัน
- ดังเช่น...การลงไปโปรดสรรพสัตว์ในนรกภูมิของพระกษิตครรรภ์มหาโพธิสัตว์หรือพระอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์
- ทรงลงไปด้วยความยินดีและต้องการลงไปเพื่อโปรดสรรพสัตว์
- มิใช่ลงไปเพราะเวรกรรมของพระองค์ส่งพระองค์ไปจึงได้ไปโปรด
- "ความทุกข์ทั้งหมดเกิดขึ้นจากการเห็นแก่ตัว ความสุขทั้งหมดเกิดขึ้นจากการหวังดีให้ผู้อื่นมีความสุข"
- ฉะนั้นการแลกความสุขของตนเปลี่ยน กับความทุกข์ของผู้อื่นเป็นหน้าที่ของพระโพธิสัตว์
- พระโพธิสัตว์จึงต้องประกอบไปด้วยบารมี 6 ประการ ประกอบด้วย
- ทาน ศีล ขันติ วิริยะ สมาธิ และปัญญา(ปารมิตา6)
- พระสัมมาสัมโพธิญาณ คือสิ่งสูงสุดของพระโพธิสัตว์
#โอม มณี ปัทเม หุม#
- กิเลส คือโพธิ ไม่เห็นทุกข์จะเห็นธรรมหรือ
- ดอกบัว ล้วนเกิดจากโคลนตม
- สังสารวัฏจึงมีคุณในฐานะ ที่เป็นจุดเริ้มต้นของการบำเพ็ญธรรม
- พระโพธิสัตว์นั้นอาศัยวิปลาศสัญญา
- เป็นเชื้อแห่งการจุติ
- วิปลาส แปลว่าการคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง
- สัญญา คือ ความจำได้หมายรู้
- ทุกชีวิตล้วนมีเชื้ออุปาทาน ความหลงรู้เป็นตัวนำมาจุติ
- แต่การจุติของพระโพธิสัตว์ เป็นแค่อุปายะที่จะนำแสงสว่างมาสู่โลก
- ดอกบัวที่งดงาม เกิดจากโคลนตมฉันใด
- โพธิจริยา....ก็อาศัยอาสวะเป็นเครื่องกำเนิดฉันนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น