การขนรื้อภพภูมิ จึงเป็นหน้าที่ของเหล่าโพธิ

การเข้าถึงมรรคาแห่งโพธิสัตว์นั้น 

เกิดจาก"เชื้อ"ที่เป็นโครตวงศ์

ใช่ว่าเราจะยัดเยียดโพธิจิตให้กับใครก็ได้

ผู้ที่มีเชื้อซึ่งเป็นหน่อเนื้อแห่งองค์พุทธะนั้น 

จะมีจิตที่เข้มแข็ง และเด็ดเดี่ยว

โพธิสัตว์จะตั้งความปรารถนาแรก

คือถอดถอนปลดปล่อยตนเองให้ได้เสียก่อน

หากยังปลดปล่อยตนเองไม่ได้

มหาปัญญากับมหากรุณาจะไม่บังเกิด

ซึ่งมหาปัญญาและมหากรุณาจะเกิดขึ้นได้

ด้วยการหยั่งเห็น"ความว่าง"ของตนเองและทุกสรรพสิ่ง

หากยังกลัวการดำเนินชีวิต

หรือเสียดายตัวกูของกูอยู่

ก็จะตกสู่ภาวะปุถุชนทันที

ในการฝึกฝนจิตตามแนวทางโพธิสัตว์

ไม่ปรากฎขั้นตอนใดที่แยกขาดตนเองออกจากสังสารวัฏ

ด้วยโพธิสัตว์ต้องพิจารณาการเกิด-ตายในแง่บวก

มองว่าสังสารวัฏและการเกิดใหม่เป็นสิ่งมีคุณค่า

เป็นโอกาสดีที่มนุษย์จะได้รู้จักตนเองและปฏิบัติธรรม

เมื่อความเกิดตายเป็นสภาพที่เลี่ยงไม่ได้ และกำหนดไม่ได้ 

ความเกิดตาย จะทำให้มนุษย์ไม่ประมาทกับการใช้ชีวิต

โพธิสัตว์จึงสนใจเรื่องกรรม และสัมผัสความทุกข์ของสัตว์น้อยใหญ่

ที่เวียนว่ายในภพภูมิต่างๆอย่างเมตตา

ดังนั้น คุณค่าและความหมายของโพธิจิตคือการมองเห็นว่า

"ไม่มีอะไรที่ถูกมองว่าเป็นเรื่องน่าชิงชัง

น่าผลักไส หรือ รังเกียจเลย"

#การขนรื้อภพภูมิ จึงเป็นหน้าที่ของเหล่าโพธิ#