เหตุใด อาม่าจึงเน้นสอน"ธรรมตถตา"

เหตุใด อาม่าจึงเน้นสอน"ธรรมตถตา"แก่ลูกๆ

ที่มีความหมายว่าทุกสิ่งเป็นเช่นนั้นเอง

(อิทัปปัจจยตาหรือปฎิจจสมุจบาท)

เหตุเพราะ ไม่ว่า เราจะมีวิถีธรรมตามจริตใด

จะเดินสายธรรมใดก็ตาม 

แต่เราก็ต้องมาจบ"มาสรุป"ที่องค์ธรรมนี้ทั้งหมด

พระพุทธองค์ทรงมุ่งสอนให้ขจัดความหลงผิด

คือ สำคัญผิดว่ามีตัวตน เราเขา สัตว์บุคคล 

ผู้ใดเข้าถึงตถตานี้ จะเกิดปัญญาญาน 

สามารถมองเห็นตามความเป็นจริงว่า 

ดีชั่ว-บุญบาป-ได้เสีย 

ลักษณะที่เป็นของคู่ต่างๆนั้น 

เป็นเพียงสิ่งที่มนุษย์บัญญัติขึ้นมา ตามความรู้สึก 

ที่มีอุปาทานแห่งการเป็นตัวตนเท่านั้น

แท้ที่จริง ของคู่เหล่านั้น 

ก็เป็นแค่กระแสปรุงแต่งแห่งธรรมชาติตามเหตุตามปัจจัย 

เหมือนกันหมด เสมอกันหมด มิได้มีคุณค่าสูงต่ำใดๆเลย

......แม้ปัญหาเรื่องเกิดตาย ก็หมดไป 

เพราะคำตอบระดับจิตอย่างพุทธะนั้น

ไม่มีคน ไม่มีการตาย ไม่มีการเกิด 

เป็นแค่กระแสปรุงแต่งธาตุตามธรรมชาติ 

ที่คนเราไปสมมุติบัญญัติ ว่า

สภาวธรรมชาติแบบนี้เกิด 

สภาวธรรมชาติแบบนี่ตาย

ลักษณะธรรมชาติแบบนี้เรียกว่า"แก่"

ลักษณะธรรมชาติแบบนี้เรียกว่า"เจ็บ"

แล้วก็ยึดมั่นกัน ปรุงแต่งจนเกิดความรัก โกรธ เกลียด สุข ทุกข์ต่างๆนานา

"ตถตา"นี้ ทำให้แจ่มแจ้งการเกิดดับแห่งทุกข์ 

สามารถถอนความยึดมั่นในตัวตนได้

ไม่มีเรา ไม่มีเขา ไม่มีผู้กระทำ ไม่มีผู้รับผลกรรม 

ผู้นั้นจะถึง.ความสิ้นไปแห่งกรรมทั้งกรรมเก่ากรรมใหม่

และไม่กลับมาเกิดอีกด้วยอำนาจตัณหาอุปาทานอีกต่อไป

การมองโลกและชีวิตที่ข้ามพ้นความเป็นคู่ (ทวิภาวะ)

คือการมองโลกในระดับจิตของพระพุทธเจ้า 

เพราะคนที่ตรัสรู้ รู้แจ้งแล้วนั้น 

โลกทั้งโลกของบุคคลนั้นเป็นเอกภพ 

เหลียวไปทางไหนก็เหมือนกันหมด เสมอกันหมด

จึงไม่เกิดความรักความชัง ความโลภความโกรธความหลงในสิ่งใด

กลายเป็นคนที่เหนือความสุขความทุกข์

เป็นอิสระและข้ามพ้นความยึดมั่นทั้งปวงได้

พระพุทธเจ้าจึงทรงตรัสเรียกพระองค์เองว่า

"เรา ตถาคต"แปลว่าผู้ถึงแล้วซึ่งตถตา!!!

จากการ แสดงธรรมที่ผ่านมา ลูกๆอาม่าสว่างในธรรม

และยกระดับจิตวิญญานกันอย่างต่อเนื่อง

และนั่น ก็คือ "แรงใจ"ที่ทำให้อาม่ารู้ว่า

สถานธรรมอันศักดิ์สิทธิ์ที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง

คือการที่อาม่าได้สถิตใน"หัวใจ"ลูกๆ

ในฐานะ อนันตประทีป แสงสว่างแห่งธรรม

ขอปัญญาญาน จงบังเกิดแด่ลูกๆโพธิญานทุกคน

อาม่า#พระเชนเรซิก#